Τι είναι οι φλεγμονώδεις αρθρίτιδες του ισχίου;
Η αρθρίτιδα είναι ένας γενικός όρος που περιγράφει την παθολογική κατάσταση κατά την οποία μια άρθρωση φλεγμαίνει (είναι ερεθισμένη) και συνεπώς πονάει. Αν και η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας είναι η οστεοαρθρίτιδα η οποία χαρακτηρίζεται από προοδευτική φθορά του αρθρικού χόνδρου μιας άρθρωσης, υπάρχουν και άλλες μορφές αρθρίτιδας που ονομάζονται φλεγμονώδεις αρθρίτιδες. Αυτές αποτελούν μια ομάδα από παθήσεις οι οποίες έχουν ως κοινό παρονομαστή το ότι εντάσσονται στα αυτοάνοσα νοσήματα. Κατά κανόνα αποτελούν κομμάτι μιας συστηματικής νόσου (πχ ρευματοειδή αρθρίτιδα) που προσβάλει ταυτόχρονα πολλές αρθρώσεις.
Οι πιο κοινές μορφές φλεγμονώδους αρθρίτιδας που προσβάλουν το ισχίο είναι:
- Ρευματοειδής αρθρίτιδα
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια συστηματική νόσος, δηλαδή επηρεάζει ολόκληρο το σώμα και όχι μόνο την άρθρωση του ισχίου. Η φλεγμονή στη συγκεκριμένη περίπτωση σχετίζεται με μια αυτοάνοση αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος και όχι με διαδικασία εκφύλισης. Η άρθρωση του ισχίου, όπως και άλλες αρθρώσεις στο σώμα, προστατεύεται από ένα ειδικό θύλακο που περιβάλλει πλήρως την άρθρωση. Αυτός ο θύλακος έχει μια ειδική εσωτερική επένδυση (αρθρικό υμένα) που παράγει το αρθρικό υγρό (ένα λιπαντικό) το οποίο βοηθά τα οστά να να κινούνται ομαλά το ένα πάνω στο άλλο.
Στη ρευματοειδής αρθρίτιδα ο αρθρικός υμένας φλεγμαίνει. Η φλεγμονή αυτή προκαλεί πόνο και πρήξιμο, που, τελικά, οδηγεί σε διάβρωση του χόνδρου και παραμόρφωση της άρθρωσης. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα προκαλεί πόνο, δυσκαμψία, οίδημα και απώλεια της λειτουργίας των αρθρώσεων που προσβάλλει.
Στο τελικό στάδιο, λόγω της διάβρωσης του χόνδρου των προσβεβλημένων αρθρώσεων, η αρθρίτιδα προκαλεί την παραμόρφωσή τους, ενώ περιορίζει την κίνηση τους.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών (όπου είναι γνωστή ως νεανική ρευματοειδής αρθρίτιδα). Είναι πιο συχνή στις γυναίκες από τους άνδρες. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα προσβάλλει κυρίως τις αρθρώσεις των χεριών. Σε αντίθεση με την οστεοαρθρίτιδα του ισχίου, η οποία μπορεί να εμφανιστεί μόνο σε ένα ισχίο, η ρευματοειδής αρθρίτιδα εμφανίζεται συνήθως και στα δύο ισχία ταυτόχρονα (και πιθανώς σε άλλες αρθρώσεις). Σχετίζεται επίσης με συνολική αδυναμία και κόπωση. Τα φάρμακα για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας συνεχίζουν να βελτιώνονται.
- Αγκυλωτική σπονδυλίτιδα
Η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονή της σπονδυλικής στήλης και της ιερολαγώνιας άρθρωσης (η άρθρωση όπου η σπονδυλική στήλη συναντά τη λεκάνη) η οποία μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει φλεγμονή της άρθρωσης του ισχίου. Η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, και συνήθως ξεκινά σε ένα άτομο ηλικίας 17 έως 35 ετών. Είναι πιο συχνή στους άνδρες από τις γυναίκες. Είναι τυπικό για άτομα με αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα να εμφανίζουν περιόδους με εξάρσεις της φλεγμονής που συνοδεύονται από έντονα συμπτώματα, ακολουθούμενες από περιόδους ύφεσης με ήπια έως καθόλου συμπτώματα.
- Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος
Ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος ή απλώς λύκος είναι μια συστηματική αυτοάνοση διαταραχή που μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε μέρος του σώματος, συμπεριλαμβανομένης της άρθρωσης του ισχίου. Εάν ο λύκος χτυπήσει το ισχίο, μπορεί να προκληθεί φλεγμονή και βλάβη στην άρθρωση. Ο Λύκος μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα όλων των ηλικιών, αλλά είναι συχνότερος σε γυναίκες ηλικίας 15 έως 35 ετών.
- Ψωριασική αρθρίτιδα
Όπως υποδηλώνει και το όνομα της, αυτός ο τύπος αρθρίτιδας σχετίζεται με την ψωρίαση του δέρματος. Η ψωριασική αρθρίτιδα προκαλεί πόνο στις αρθρώσεις, πρήξιμο και δυσκαμψία, ενώ μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε άρθρωση στο σώμα, συμπεριλαμβανομένου του ισχίου. Τα περισσότερα άτομα με ψωριασική αρθρίτιδα εμφανίζουν πρώτα τις δερματικές αλλοιώσεις (ερυθρά κηλίδες του δέρματος). Αν και σπάνια συμβαίνει, είναι πιθανό να αναπτυχθεί ψωριασική αρθρίτιδα και πριν εκδηλωθούν οι δερματικές αλλοιώσεις.
Ποια είναι τα συμπτώματα της φλεγμονώδους αρθρίτιδας;
Ανεξάρτητα από τον τύπο της φλεγμονώδους αρθρίτιδας, τα συμπτώματα που αφορούν την άρθρωση του ισχίου περιλαμβάνουν:
- Πόνο στην άρθρωση του ισχίου που μπορεί να περιλαμβάνει πόνο στη βουβωνική χώρα, στον εξωτερικό μηρό ή στους γλουτούς
- Πόνο που είναι συνήθως χειρότερος και πιο έντονος το πρωί, ενώ μειώνεται με τη δραστηριότητα
- Πόνο που επιδεινώνεται με την έντονη δραστηριότητα
- Δυσκαμψία στο ισχίο και περιορισμένο εύρος κίνησης
- Δυσκολία στο περπάτημα ή χωλότητα
- Σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα ή λύκο, μπορεί επίσης να εμφανιστεί κόπωση και αδυναμία.
- Η φλεγμονώδη αρθρίτιδα εμφανίζεται συχνά με εξάρσεις και ύφεσεις, αλλά μερικοί άνθρωποι βιώνουν ένα σχετικά σταθερό επίπεδο πόνου χωρίς εξάρσεις.
- Οποιοσδήποτε τύπος φλεγμονώδους αρθρίτιδας μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερες από μία αρθρώσεις στο σώμα, έτσι ένα άτομο με αρθρίτιδα των χεριών μπορεί επίσης να αναπτύξει την κατάσταση και στο ισχίο.
Πώς και από ποιον ιατρό γίνεται η διάγνωση;
Εάν κάποιος ασθενής παρουσιάζει συμπτώματα και υποψιάζεται ότι μπορεί να πάσχει από κάποια φλεγμονώδη αρθρίτιδα, η οποία έχει προσβάλει το ισχίο, το πιο σημαντικό πρώτο βήμα είναι η ακριβής διάγνωση από κάποιο ρευματολόγο. Αν κάποιος ασθενής επισκεφτεί κάποιο ορθοπαιδικό και αυτός με την σειρά του υποψιαστεί την ύπαρξη κάποιας μορφής φλεγμονώδους αρθρίτιδας θα πρέπει να τον παραπέμψει σε κάποιο ρευματολόγο για να τεθεί η διάγνωση.
Η διαγνωστική αξιολόγηση περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
- Λεπτομερές παθολογικό ιατρικό ιστορικό και έλεγχος ύπαρξη περιόδων έξαρσης και ύφεσης
- Πολύ καλή κλινική ρευματολογική εξέταση
- Ακτινογραφίες για να διαπιστωθεί εάν υπάρχουν ανωμαλίες στην άρθρωση του ισχίου ή και σε άλλες αρθρώσεις
- Εξετάσεις αίματος για τον προσδιορισμό αντισωμάτων που μπορεί να σχετίζονται με έναν συγκεκριμένο τύπο αρθρίτιδας
Ποια είναι η θεραπεία;
Η θεραπεία της φλεγμονώδους αρθρίτιδας του ισχίου είναι μη χειρουργική και μπορεί να περιλαμβάνει οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:
- Αντιφλεγμονώδη φάρμακα,
- Κορτικοστεροειδή
- Ορισμένοι τύποι αρθρίτιδας μπορεί να ανταποκρίνονται σε νέες κατηγορίες φαρμάκων γνωστών ως αντιρευματικά φάρμακα που τροποποιούν τα συμπτώματα (SMARDs) και αντιρευματικά φάρμακα που τροποποιούν τη νόσο (DMARDs). Αυτά είναι ισχυρά νέα φάρμακα, τα οποία δεν είναι κατάλληλα για όλους με αρθρίτιδα.
Όταν ο πόνος στο ισχίο δεν μπορεί να ελεγχθεί με φάρμακα από το στόμα τότε θέση έχει η πιο διαδεδομένη χειρουργική επέμβαση ισχίου, η οποία λέγεται ολική αρθροπλαστική του ισχίου. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι οι ασθενείς αυτοί είναι πιο επιρρεπείς στο να αναπτύξουν κάποια επιπλοκή, όπως είναι η λοίμωξη λόγω της ανασοκαταστολής που έχουν και το κάταγμα λόγω του ότι τα οστά τους είναι οστεοπορωτικά.
Ο ρόλος του ειδικού χειρουργού ισχίου
Ο ρόλος του ειδικού χειρουργού ισχίου σε αυτές τις παθήσεις είναι πολύ σημαντικός. Θα πρέπει να εξηγήσει στον ασθενή τα οφέλη και τους κίνδυνους της χειρουργικής αντικατάστασης του ισχίου με κάθε λεπτομέρεια. Οι προσδοκίες του ασθενούς θα πρέπει να αναλυθούν σε βάθος και να του εξηγήσει τι είναι ρεαλιστικά εφικτό και τι όχι.
Τέλος, ο ειδικός χειρουργός ισχίου μέσα από την εμπειρία του και την γνώση του και συνυπολογίζοντας όλους τους παράγοντες που σχετίζονται με την νόσο, θα πρέπει να προτείνει μια εξατομικευμένη αρθροπλαστική συνδυάζοντας τεχνική και υλικά με τέτοιο τρόπο ώστε να προσφέρει στον ασθενή το βέλτιστο άμεσο αλλά και μακροχρόνιο αποτέλεσμα. Κατά κανόνα αυτοί οι ασθενείς πρέπει να λάβουν μια “τσιμεντένια” πρόθεση για να μειωθεί η πιθανότητα κατάγματος του ισχίου και άσηπτης χαλάρωσης. Η τεχνική Direct Superior Plus αποτελεί την μόνη τεχνική ελάχιστης επεμβατικότητας που μπορεί να συνδυαστεί με τις αμιγώς τσιμεντένιες προθέσεις και τη 4ης γενιά τεχνική σταθεροποίησης με τσιμέντο.