Τι είναι η χειρουργική διατήρησης της άρθρωσης του ισχίου (Hip Preservation);
Η χειρουργική διατήρησης της άρθρωσης του ισχίου βασίζεται στην ιδέα ότι ορισμένες παθήσεις του ισχίου, όταν εντοπιστούν νωρίς, μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά πραγματοποιώντας μια επέμβαση που σκοπό έχει την βελτίωση της εμβιο-μηχανικής της άρθρωσης του ισχίου. Ο σκοπός αυτών των επεμβάσεων είναι να καθυστερήσουν ή να αποτρέψουν την ανάπτυξη αρθρίτιδας, η οποία αναπόφευκτα οδηγεί στην αντικατάσταση της άρθρωσης (ολική αρθροπλαστική ισχίου). Οι επεμβάσεις αυτές πραγματοποιούνται σε εφήβους και νεαρούς ενήλικες, προτού προκληθεί σοβαρή βλάβη στην άρθρωση.
Μπορεί να μην είναι τόσο διαδεδομένη μέθοδος θεραπείας, όπως η κλασική αρθροπλαστική ισχίου, όμως έχει πολύ θετικά αποτελέσματα σε αρχικό στάδιο αντιμετώπισης του πόνου στο ισχίο.
Απευθυνθείτε στον Ορθοπαιδικό Χειρουργό Κώστα Ζάχο για έγκαιρη διάγνωση & αντιμετώπιση των παθήσεων του ισχίου. Ο κ. Ζάχος διαθέτη μεγάλη εμπειρία και εξειδίκευση στα πιο περίπλοκα περιστατικά. Είναι Αναπληρωτής Διευθυντής στο Νοσοκομείο Υγεία και εργασθεί ως Αναπληρωτής Διευθυντής και στο North Bristol NHS Trust της Μεγάλης Βρετανίας. Έχει ειδικευθεί στη χειρουργική ισχίου & γόνατος στο Avon Orthopaedic Centre (AOC) του Bristol (UK), και στις οστικές λοιμώξεις στο University of Southern California (USC) του Los Angeles (USA).
Ποιες είναι οι επεμβάσεις διατήρησης της άρθρωσης του ισχίου;
Η χειρουργική διατήρησης της άρθρωσης του ισχίου είναι ένας γενικός όρος για τις ακόλουθες τεχνικές:
- την αρθροσκόπηση ισχίου,
- την χειρουργική εξάρθρωση του ισχίου (surgical dislocation),
- την αποσυμφόρηση της μηριαίας κεφαλής με ή χωρίς την χρήση αγγειούμενου μοσχεύματος
- τις διάφορες οστεοτομίες του μηρού και της πυέλου.
Ποιες παθήσεις επωφελούνται από τη χειρουργική διατήρησης της άρθρωσης του ισχίου;
Καταστάσεις όπως η δυσπλασία του ισχίου (DDH), το σύνδρομο μηροακοτυλιαίας πρόσκρουσης (FAI) καθώς και άλλες καταστάσεις όπως η άσηπτη νέκρωση (AVN), η νόσος του Perthe’s και η επιφυσιολίσθηση της μηριαίας κεφαλής (SCFE) σχετίζονται με μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης αρθρίτιδας του ισχίου. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι καταστάσεις μπορεί να οδηγήσουν σε ένα μηχανικό πρόβλημα γύρω από το ισχίο που προκαλεί πόνο κατά τη διάρκεια ορισμένων δραστηριοτήτων. Εάν εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα η αιτία της μη φυσιολογικής εμβιο-μηχανικής, συχνά τα συμπτώματα μπορούν να βελτιωθούν σημαντικά και σε πολλούς ασθενείς να εξαφανιστούν προτού η βλάβη στην άρθρωση γίνει μη αναστρέψιμη.
Αν και για ορισμένες από αυτές, όπως η δυσπλασία του ισχίου, τα παιδιά ελέγχονται συστηματικά από πολύ μικρή ηλικία, ορισμένες φορές η κατάσταση μπορεί να μην ανιχνευτεί μέχρι αργότερα στη ζωή τους. Άλλες καταστάσεις όπως το σύνδρομο μηροακοτυλιαίας πρόσκρουσης (FAI) τείνουν να αναπτύσσονται αργά με την πάροδο του χρόνου, ξεκινώντας από την εφηβεία και μπορεί να μην δώσουν συμπτώματα έως ότου οι ασθενείς είναι στη δεύτερη ή τρίτη δεκαετία της ζωής τους.
Τέλος, και κάποιες βλάβες δευτερογενούς παθολογίας που μπορεί να έχουν συμβεί στο ισχίο, όπως η ρήξη του επιχείλιου χόνδρου ή ο τραυματισμός του αρθρικού χόνδρου μπορεί να επωφεληθούν από τις τεχνικές διατήρησης της άρθρωσης του ισχίου
Η χειρουργική διατήρηση ισχίου: το παρόν και το μέλλον
Η ταχεία ανάπτυξη στη χειρουργική διατήρησης του ισχίου συμβαδίζει με την αντίστοιχη αύξηση των κλινικών ερωτημάτων και προκλήσεων. Οι τεχνικές μας ικανότητες να επιτύχουμε χειρουργική διόρθωση της παθοανατομίας του ισχίου έχουν σημειώσει τεράστια πρόοδο με την χρήση της αρθροσκόπησης του ισχίου. Παρόλα αυτά, απόλυτες ενδείξεις για την χρήση της καθώς και ο αντίκτυπός της στη φυσική εξέλιξη του συνδρόμου της μηροκοτυλιαιας πρόσκρουσης και της ρήξης του επιχείλιου χόνδρου δεν έχουν ακόμη καθοριστεί με σαφήνεια.
Η χρήση της αρθοσκοπικής χειρουργικής του ισχίου πρέπει να είναι υπεύθυνη και λελογισμένη και να βασίζεται στις ως τώρα γνώσεις μας. Επιπλέον πρέπει να τονίσουμε ότι η χρησιμότητα των ανοιχτών επεμβάσεων, όπως η χειρουργική εξάρθρωση του ισχίου και η οστεοτομίες, είναι τεράστια, και αυτές οι επεμβάσεις είναι συχνά απαραίτητες για την επίτευξη της πλήρους διόρθωσης της ανατομίας και της εμβιομηχανικής της άρθρωσης.
Το «ελάχιστα επεμβατικό» στην τιμή της ατελούς θεραπείας είναι μια αποτυχία για τον χειρουργό και τον ασθενή, αλλά και «το μέγιστο επεμβατικό» με τη σχετικά μεγάλη περίοδο ανάρρωσης μπορεί να μην είναι απαραίτητο για πολλές προηγουμένως απρόσιτες παραμορφώσεις.
Μελέτες που εξετάζουν τις βιοχημικές, εμβιο-μηχανικές και κινηματικές επιδράσεις των παρεμβάσεών μας είναι απαραίτητες για την καλύτερη κατανόηση των συνεπειών των επεμβάσεων αυτών καθώς και του καθορισμού των ενδείξεων τους για θεραπεία στους διάφορους πληθυσμούς ασθενών. Η τρισδιάστατη δυναμική ανάλυση είναι ένα νέο και ισχυρό εργαλείο που μας βοηθά να κατανοήσουμε και να οπτικοποιήσουμε άμεσα την παθολογία των ενδοαρθρικών και εξω-αρθρικών συμπτωματικών προσκρούσεων του ισχίου στους ασθενείς με έντονη δραστηριότητα.
Κλείστε το ραντεβού σας με τον κ. Ζάχο για σωστή καθοδήγηση, έγκαιρη θεραπεία και άμεση απαλλαγή από τον πόνο.
